زندگیه این روزها...

تاریخ آخرین پست وبلاگم رو نگاه میکنم میبینم نوشته 20اسفند!!اوففففففف یعنی 1ماه و 1هفته است ننوشته ام؟! چقدر عجیب چقدر دور ...تا به حال اینهمه دوری از وب نداشتم ...بودم وبلاگها رو چک میکردم توی دفتر مینوشتم توی فیس هم ولی اینجا نه...

حالا یا فضای وبلاگستان عوض شده یا هوای من...

اولین بار است از محل کارم پست میذارم یک هفته ای است که برای مدت دوماهه یک چیزی تو مایه های کارمند شده م ...

خوابم میاد خیلی زیاد ،هنوز به زندگی کارمندی عادت ندارم شبها زودتر از 2 نمیخوابم و صبح ها هم حدود 7و اینا بیدار میشم برای من خیلی سخته ! خیلی...چون قبلش کار پروژه ای داشتم و ساعات کاری دست خودم بود...

دلم چای میخواد با اینکه الان خوردم دلم میخواد در این اتاق رو ببندم و همینجا روی سجاده ای که از خونه اوردم دراز بکشم و بخوابم ...خسته م و حالا میفهمم کارمندان جان میدهند برای 5شنبه ها و جمعه ها و چه حالی دارند شنبه صبح ها...

عصرها 5و نیم و اینطور ساعت ها که میرسم میخوابم 7ونیم ،8سرحال بیدار میشم بعد کمی نت و شام و دیدن قند پهلو از شبکه ی اموزش...بعد باز خواب...

برایم عجیب غریب است اینطور زندگی ،25سال زندگی کنی به هرحالی که دوست داری ،جایی که دوست داری بروی،خیابان 10صبح و ظهرش را دیده باشی ...بهار را تابستان را پاییز را زمستان را کامل با تمام نشانه هایش احساس کرده باشی و حالا بیفتی توی زندگی نظم دار!! حس خوبی است یک حس مفیدی ارزشمندی میرود زیر پوست روزهای آدم ...ولی هم چنان دلم یک روز تعطیل وسط هفته میخواهد که بخوابم بعد زنده باشم و کارهای دلخواهم را بکنم...

دیروز عصر بارون بوی خاک ....عالی بود...

یک جای وجودم با دیدن عکس ساختمان های قدیمی معماری سنتی گلهای شمعدانی ...پرمیکشد ....

صبح که میامدم درختی دیدم با گل های سفید با گوشی عکس گرفتم خب کیفیت زیادی ندارد دوربین همراهم نبود و هنوز فکر میکنم یک روز باید عکاس هم باشم آنهم جدی...

آدم به همه چیز عادت میکند فکر میکنم این ویژگی بیشتر خوب باشد تا بد...یک زمانی بود که چندبار در روز پست میگذاشتم ،وبگذر را چک میکردم ...به این سایت هایی که آپ شدن وبلاگها را خبر میداد نگاه میکردم به بعضی وبلاگها بارها و بارها سر میزدم ...خیلی وقت است از سرم افتاده ...