توی کتاب نوشته :موفق ها در برخورد با ناکامی ها به سرعت گام های خویش می افزایند ناموفق ها میگذارند ناامیدی انها را متوقف سازد!
یکروزهایی هست که ادم به زمین میخورد آنهم بدجور ! بعد اینقدر حجم و درد واقعه برای آدم سنگین است که هیچ راهی نداری جز نشستن ...
من فکر میکنم آدم برای اینکه بتواند دوباره سرپا شود باید بگذارد مدتی زمین خورده باقی بماند-باید گریه کند حتی برای مشکلش ! عزاداری وسوگواری هم ...
من فکر میکنم برای اینکه سرپا بشوی دوباره -راهش این نیست که بلافاصله ادامه بدهی به راه ! شاید اولش گرم مسئله باشی و نفهمی چه شده ولی همین غم یکروزی یقه ت را میگیرد ! به خاطر همین است که فکر میکنم آدم ها باید فاصله بیندازند میان غم هایشان باید یک استراحتی کنند این وسط...
باید کلیدهای طلائی موفقیت را بکارگرفت تا عبورکردوبدون خستگی به بهترین موفقیت های روزانه رسید یعنی هرروز صبح قران خواندن ازروی ان حتی درحدیک سوره کوتاه
بعد تسبیحات حضرت زهرا را معکوس گفتن ۳۴سبحان الله ۳۳الحمدلله ۳۳الله اکبر
وضوداشتن
تجربه کن
bastegi be masalei dare ke bahash barkhord dashtim
amte hadaf
gahi bayad belafasele edame dad vali gahi bayad modati begzare ta adam dobare betune gadamasho partab kone be s
به نظز منم همین جوره باید بین هر شکست یه فاصله باشه بشینی گریه کنی بعد دوباره از اول شروع کنی
من هم همین دیدگاه را دارم
الان 4 ساله که نشستم که تمام بشه این شکستم ولی گاهی تمام عمر هم نمی تونه کافی باشه. گاهی فقط یه موفقیت دلچسب می تونه تجربه ناکامی را از بین ببره.
باورت می شه من 23 ساعت توی یه روز بخوابم.
برای خودم هم عتجیب بود. اما برای اینکه به مامانم اثبات کنم هیچ علاقه ای به هیچی ندارم لازم بود.
مامان من فکر می کنه من عاشق شدم و برای همینه که از اون فرار می کنم ولی حقیقت اینه که من ازش متنفرم
دیگه ۴سال خیلی زیاده باید زودتر جمعش کنی