من و این روزهایم!
دلم برای فیس بوک تنگ شده از چهارشنبه بود که فک کنم دیگه دی اکتیو کردم تا صبح امروز فکرکردم چه باحال دارم زندگیمو میکنم و هیچ احساس نیاز نمیکنم،شب ها چرا دلم برای فیس بوک تنگ میشه ولی حوصله اخبارشو ندارم حوصله کوبانی،داعش،تجمع،بحران آب،...حوصله ی حتی خوندن نوشته های خوب رو ندارم ...وقت میخواد و بعد هی رفرش پشت رفرش...مدل اتاق رو یکم عوض کردم زمستونی تابستونی انگاری،تخت رو جابه جا کردیم که زیر پنجره نباشم که سوز هی نخوره تو صورتم ...امروز حکیمی که برای دوهفته میگرن و سردرد میرفتم تموم شد،دو هفته هی هروقت بیدار شدم صبحانه خوردم و راهیه مسیر شدم و نوبتی هم که زیاد درکار نبود ...ادمهای مختلف با مریضی های مختلف از بچه ی عقب مانده گرفته تا خانمی که مثلا برای چاقی امده ست و آن یکی سیاهی دور چشم! این نوشته ها درکل نوشته های من حتی بدون مخاطب به درد وبلاگ میخورند،من ادم توضیح دادنم،جزییات گاهی،فیس بوک باید اشارتی کنی و راهت را بکشی...فیس بوک رو دلم تنگ نشده شایدم شده بیشتر به خاطر تعداد مخاطبینش و بعضی اد لیست دوستام دوس داشتم فضاش رو! یک روز که س گفت نت نداره و حدود 1سال و نیم نتونست فیس بیاد خیلی روزها فکرکردم پس چیکار میکنه طفلکی! چقدر سخت...فیس برای من لذت بخش ترین تفریحاتم یعنی خوندن،نوشتن،عکس دیدن رو به همراه داشت و گاهی موسیقی...ولی الان لذت نمیبردم ازش...روزهای اخر کلافه ی کوچکیمان بودم در برابر اخبار هولناک دوس دارم باشم و نباشم ...بخونم و نخونم...دی اکتیو وار نه،اکتیو هم نه ...به قول دکتر م هم باشم همم نباشم...قرصای و داروهامو یکباره تقریبا به جز یکیش و چندتا قرص معده رو از وقتی پیش دکتر گیاهی یا همین حکیم رفتم کم کردم قطع حتی...و به خاطر همین خیلی حالات مختلف بهم دست داده روزهای اول حافظه و تمرکز که هیچی،شوخی بودند انگار،تا صبحش میدانستم عصری باید بروم دکتر ولی یکباره چرخ میخوردم توی خیابون ها و دیگه یادم میرفت مثلا ساعت 5وقت مشاور دارم ساعت 10دقیقه به 4 رسیدم و دیدم ای دل غافل من 5وقت داشتم هیچی دیگر کنسلش کردم چون راهش حتی با مترو 1ساعت و نیم میطلبید،
اینستاگرام سایت مزخرفیست قروفر ش زیاداست هزار بار باید ادا دراوری با گوشی اندرویدی بروی ثبت نام بعد برگردی تو کامپیوتر کلی نرم افزار وصل کنی برای عکس دیدن و گذاشتنش هزار مصیبت ...خوب بود به راحتی فیس بود برای عکس گذاشتن...
بازگشتم به فیس بوک...
