یکجایی از زندگی آدم باید خودش باشد، خودش باشد که تصمیم بگیرد برود یا نرود بدون تعارف،رودروایسی(رودربایستی) بدون فکر به ملاحظات ، بدون درنظر گرفتن اینکه بقیه چه میگویند ...بدون پیش بینی آینده،ارزیابی گذشته، یکجایی ادم باید رها کند خودش را ،بزند به جاده یا نمیدانم دوستی را ببیند، خلاف همیشه یک چیز جدید را امتحان کند، یک جای جدید برود ،بی شرم و ابهام و ایهام حرف بزند... 

بعله یک جایی ادم باید پاره کند این هنجارها را عرف را و افسارهای خودساخته را ...

کی میرسد وقت رهایی؟!