برای گذاشتن برخی پست ها ،کامنتها و ..ادم باید یک حال خاصی داشته باشد نه غمگینی نه شادی یک حسی که واقعی باشد یک حسی که ناشی نباشد از یک نعشگی,مستی ,خماری, حتی سرخوشی...
دارم کتاب رازهایی درباره ی زندگی از باربارا انجلیس میخونم ؛ نه حالا که حداقل یکی دوسال است کتابهای روانشناسی عمومی این تییپی رو میخونم که قطعا اصالتی جدا از این حرفای روانشناسی روزمره و معمولی دارد!
نه تنها این کتاب که بعضی از کتابها مثل زمینی نو،4اثر از اسکاول شین، چشم دل بگشا و...هرکدامشان من را رساندند به یک جایی که کتاب را وسط خواندنم ببندمو و فکر کنم چرا این طوری فکر نکردم؟ باید اینطوری فکر کنم؟ کدوم واقعیند؟
بد که نه ولی سخت است این روزهایی که ادم گم میشود و سردرگم از کل دنیایش!
به قصد نوشتن چیزهای دیگری اومدم ولی یادم نمیاد ! فعلا فقط دوتا سوال دارم؟
1) چطوری میشه هدر بلاگ اسکای رو عوض کرد؟
2) اردیبهشت واقعی رو کجای تهران میشه پیدا کرد؟ کجا؟کدوم خیابون؟
سلام عزیزم ...
این کتاب رو خیلی وقت پیش کسی بهم داده بودُ بعضی از قسمت هاش رو خوندم ... مثبت اندیشی هاش درسته ولی واقعا نمیشه اینجوری بود ! ... میشه ؟؟
عزیزم بابت زحمتی که امروز بهت دادم شرمنده م
خواهش میکنم مامانی